AŞK TUTULMASI

UNUTAMIYORDUM O GÜNÜ. Hissettiklerimi. Nasıl heyecanlanmıştım dans ederken? Sersemliğim ayaklarıma vurdu, dans edemiyor ayaklarına basıyordum. Masalımdı o benim her gece içimde dinleyip uyuduğum. Masal gibiydi o gece. Yaşanmıştı gerçekten. Tüm insanlardan saklardık kendimizi, yan yana istemiyorlardı bizi. O güneşti ben ay. Karanlıktım ben; o olabildiğine aydınlık, sıcak. İnsanlar, o ve ben. Dünya, güneş ve ay misali. Farklıydı o gece. İnsanlar ve o, aralarında ben. Tutulmuştuk zaten tutunduk birbirimize.

IŞIĞIM!

Karanlıktan yazıyorum bugün.
Bu mektuplar ulaştığında sana ben yok olunca gerçekten gün gün okuyup gün gün anla beni diye.
''Işığım!'' dediğimde ''Hayatına ışık tutacağım her zaman.'' derdin. İllaki bir gün okuyacaksın.
Saat 2.30 çoktan uyuyorsundur sen. Ben penceremi açıp adım attığın her yolda bizi beraber düşünerek sabah ediyorum. En geç 4.00 sevgilim. Yatmak zorunda kalıyorum. Hava açılıyor biraz mahalle bakkalının, fırınının, camide okunan ezanın sesi geliyor. Gözlerimin senli turu bitiyor. Ve başka bir yer kalmayınca da yokluğunun verdiği ağırlıkla kapanıyor. Kaç gün daha şahit olacağım bir kepenk sesine? Ah ne zormuş! Niye diyorum, niye niye? Kıyameti mi oluruz dünyanın baksak birbirimize? Gözlerini çeviriyorsun benden. Ve ben senin olacağın yollardan niye geçemiyorum? Feragat ediyorum öyleyse senli şehirden. Rahat yürü, baktığın yerde durmuyorum. Bu gidiş nefes aldığım dünyadan feragata giderse unutma ışığım imkansız diye bir şey yoktu son nefesten başka. Beraber nefes alamadık ayrı ayrı ölüyoruz şimdi.

Mim#2 Nedir Ne Değildir?

Mim cevaplıyorum.
Gözlerim kapalı.
Gerçekten gözlerim kapalı. Ben rahat yatağımda uzanırken kardeşim htcsk bu mimi yazıyor. Henüz blogumla ilgilenemiyorum olmaması gereken sebeplerden dolayı ama mim olunca sorular dikkatimi çekmekte. Şimdi cevaplama sırası deyip cevaplara geçmek üzereyken kardeşim htcsk insan mimleyene bir teşekkür eder diye hatırlatma gereği duyunca kendimi hiç de zorunlu hissetmedim çünkü beni mimle diye zorlayan da bendim yani teşekkürü hak etmiyor. İşte soru ve cevaplar:

• Blog açma hikayeniz nedir?

Kardeşim htcsk namı değer LoverK (kıkıkıkı)  yazılarımın daha çok kitleye ulaşmasını istedi. Kağıtlara yazıp bu yazıların yerlerde, çöpte, kitap aralarında harcanmasına dayanamadı ve benden blog açmamı istedi. Ne dedi de yapmadım ki? Açtım ama unuttuğu bir şey var ben koç kadınıyım. Bitirici değil başlatıcıyım.

• Blog isminiz nereden geliyor?

Bir balkon konuşmasında.

• Hangi mevsimi seversiniz?

Yaşayıp hissedebildiği her mevsim güzeldir insan için lakin benim mevsimim kış! Yazın terliyim diye sarılmaz kimse birbirine, kışın sıcak bir yer sıcak insan aranır.

• Bu mevsim size neyi çağrıştırıyor?

Soğuk havada üzerine alınan bir battaniye.

• Kırmızı ruj mu eyeliner mı?

Kırmızı ruj sürüp silmek, eyelinerı hiç sürmemek.

• Blog yazmak size ne kazandırdı?

Çok şey kaybettirdi. Bloga yazana kadar her yer, her defter arası benim yazılarımla doluydu. Onları bloga geçirmek için topladım, gören varsa söylesin.

• Kitap okumak mı bir şeyler yazmak mı?

Kitap okuyup daha doğru yazmak.

• Şiir mi roman mı hikaye mi?

Şiir mi roman mı hikaye mi? Hikaye, roman, şiir

...masal, deneme, makale, fıkra...

Sevgiliden şiir, aşkımızın hikayesi, hayatlarımızın romanı.

• En çok etkilendiğin film?

Alvin ve Sincaplar.

Ayy Alvin, yine gülmekten ağlattın beni.

• Hangi tür kitap/film?

Her tür kitap; korku filmi, tarihi filmler.

• Öğrenci olmak mı iş hayatı mı?

İş hayatı.

• Kitap okumak mı film izlemek?

Film izlemek [nasılsa filme,diziye dönüşüyorlar:)]

• Klasik giyim mi spor giyim mi?

Spor giyim.

• Almaktan asla vazgeçmeyeceğiniz şey?

Kitap, defter, duş.

• En sevdiğiniz yemek?

Yeşil fasulye.

• En sevdiğiniz dizi?

Yedi Güzel Adam ve diğerleri.

• Özel yeteneğin olsa bunun ne olmasını isterdin?

Kendimden klonlamak.

• Hasta olmanın en kötü yanı nedir?

Gecesi.

Geceyi hasta olana sor demişler.

• Alınacak listen var mı?

Kafamda evet.

• İlk aldığın makyaj malzemesi?

Parlatıcı. 

Hepinizi mimliyorum! 

Nice mimlere...

AŞK TESADÜFLERİ SEVMEZ.

Vakit bugün ayrı geçmiyor ayrı bir sızı bugün.
Yavaş yavaş unutuyor olmalısın. Belki de başka bir tene sarılıp heyecanlandırdın onu.
Ve belki içimde sızıya sebep oldu bir başkasının heyecanı.
NE GARİP SEVGİLİM parmaklarının bıraktığı izler sızlıyor çehremde. Bir katman oldu; gülemiyor, şaşıramıyor, bir şey söyleyemiyorum.
Neleri alıp gittin...
Bir sen bir ben istedik bir dünya insana karşı gelemedik. Olmaz dediler direndikçe biz direndiler. Taş koydular yolumuza, yürüyemedik. Bizi bizden ettiler gene de bırakmadık. Olmayacaktı, olmadı... Kader.
Beraberken ayrı düştük ayrı ayrı savaş verdik. Seneleri geçirdik yalnız, görmeden birbirimizi haber alamadan. Saçların beyazladı. Sandın ki olmayacak. ''Adım R.....'' dendiğinde beni canlandırdın onda, benle olmadı adımla yaşamak istedin. Biri varken hayatında benle karşılaşır oldun. Günün farklı saatlerinde bindiğim otobüste denk geldin hep, bakmadın bile. Anladım, biri var. Ama kaçış yok. Tesadüflerin acımasız olduğunu yaşadık her karşılaşmada. Kızıp küsemem sana. Sevgimden ne eksilir elini başkası tutsa? Sen üzülme diye giderken bu şehirden tesadüftür başka şehir başka biriyle sen...
Nasıl bir zulümdür bu sevene, sevgiye?
Göçüp gitsem bu dünyadan yine sen yine tesadüf.