21 Şubat

Sabahı tartışmalı (kahvaltıda çay yüzünden), öğleni çocuk sesli, akşamı hoş sohbetli, gecesi ölümlü bir 21 Şubat bugün. Öğle akşam arası, pazardan eve dönüş sırasında bir adam kıl payı kazadan kurtulur. 9-9,30 civarı balkona çıktım mavinin en acı tonu yanıp sönüyordu. Bir komşumuz var sinir hastası o bayıldı sandım yine. Pencereye koştum, iki ambulans kapı önünde. İçeri girip bizimkilere söyledim. Babam da koşup baktı aceleyle. Yukarı çıkıp ''Mehmet Abi ölmüş'' dedi. Hepimiz telaşlı korkulu baktık tekrar sokağa. Kalabalık, bayılan, rahmetli olan, sonra ambulanslar gitti. Cenaze Nakil Aracı, iki tabut var içinde. Rahmetli olan adamı kucaklarında indirip tabuta koydular, sonra araca...Bu kadar yakın dedim ölüm. Bir pencere kadar. Bir duvar var ölen adamla aramızda. Bir tarafı hayat bir tarafı sondu bugün. Tek başına ölmüş. Oğlu ağrı kesici almak için çıkınca babasının yanına artık olmayacağını anlamış. Gecenin 2,30'u saat. O adam yok artık. Kıl payı kazadan kurtulan adam saatler sonra kaçamadı işte. Ecel bu! O siyah araba gibi kornaya basıp uyarmıyor, durmuyor. (Allah Rahmet Eylesin)