Kaybolan=İnanç

Ne güzel şarkı seçmişler, belli düğünü var birilerinin.
''Sen kaderimsin, aşkın ta kendisisin.''
eşliğinde dans ediyorlar. Kaç şahitleri var şimdi? Hangisi hangisine söylüyor diye düşündüm ve bir şey daha fark ettim; inancımı da almışsın benden. Karşılıklı sevme inancımı...
Hatırla bizim düğün dansımızı. ''Titrer miydin eğer dudaklarına dokunsaydım, şimdi ölür müydün aşık olduğun kişi için, benim olacağına dair yemin eder miydin? Sadece sana sarılmak istiyorum.'' Beraber söylemedik mi bunları? Ah yalancı sevgili yemin ederken ayaklarını kaldırmış olmalısın!
Sen biliyordun her şeyi. Ben senin ''Değişeceğim'' lafına inanıp ne kayıplar vermişim kendimden, hayatımdan. Meğer tek başıma mücadele etmişim bizim için.
Sen ise benim sana olan aşkımdan emindin. Tutulmuştum ben sana. Sadece sevgi değildi. Seni yaşamış, hayatıma işlemiştim ben. Senden öncesindeki 'ben'i silmiş sana adamıştım kendimi; ömrüne ömür katmak için, seni mutlu ermek için varmışım sanki... SENİNLEYDİM, SENİNDİM, SENDİM...Sen ise BENİMLEYDİN, BENİM GÖRÜNÜRDÜN. Ve sonra YORULDUM :(
Ben ne kadar yol almışım sen ise aynı yerdesin. Değişmeye dair bir adımın olmuş olsaydı yine senle olurdum. ''Bir uğraş var, emek var'' derdim. Ama yoktu işte :( Bu yüzden ben yokum artık...
Şimdi istediğin kadar değiş neye yarar?
                                                         BENDE DERMAN KALMADIKTAN SONRA...